TAM BYŁ ICH DOM -uzupełnienie

2013.02.04 07:21:55

TAM BYŁ ICH DOM –  tam było ich gimnazjum
Hirschler Maciej – biskup,(ur. 1 marca 1807, zm. 27 maja 1881) biskup przemyski od 1870 do 1881.

gen. Z. Horodyński – Juchnowicz (ur. 31 lipca 1857 w Brzeżanach, zm. 12 stycznia 1929 we Lwowie) – polski lekarz, doktor medycyny, generał lekarz sztabowy cesarskiej i królewskiej Armii, generał dywizji Wojska Polskiego. Gimnazjum w Brzeżanach

Juchnowicz Ignacy 1869 proboszcz Korczyna i Tuchli ,

Juchnowicz Michał ukonczył w 1925 r. Lwowską Boguslawską Akademię ??

Jasiński A.– biskup, ,

dr Jasiński Aleksander- prezydent Lwowa, (1821-1897) - prezydent Lwowa

Litwinowicz  Spirydion – metropolita halicko – ruski, (1810–1869)

gen. Maresch T., Gimnazjum w Brzeżanach

dr Ogonowski Aleksander - profesor uniwersytetu we Lwowie, W 1872 r. wykładowcą prawa cywilnego, pierwszy profesor ukraiński prawa cywilnego w Uniwersytecie Lwowskim. W 1888 r. ... W 1849 r. na rządowej liście adwokatów we Lwowie

dr Ogonowski Emilian – profesor uniwersytetu we Lwowie,

gen. Pakosz Michał Władysław  urodził się 15 września 1888 we Lwowie, w rodzinie Antoniego i Kornelii z Mielnickich. W latach 1902-1910 był uczniem ośmioklasowego c.k. Gimnazjum Wyższego w Brzeżanach. W latach 1907-1910 uczęszczał do jednej klasy razem z Platonem Bałabanem, późniejszym dowódcą Żandarmerii Ministerstwa Spraw Wojskowych. W latach 1910-1914 studiował na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Lwowskiego. W czasie studiów działał w Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckim „Strzelec”. W latach 1914-1917 walczył w Legionach Polskich. Był oficerem 1 Pułku Piechoty Legionów. Dowodził plutonem i kompanią. 19 września 1917, po kryzysie przysięgowym, został wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii. Od sierpnia 1918 był komendantem Polskiej Organizacji Wojskowej w Brzeżanach.
gen.  Past W. - ur.7.12. 1858 Brzeżany - 24.11.1924 Kraków, polski wojskowy. Nauka w gimnazjum pobierał 1867-1875. Ukończył korpus kadetów we Lwowie, kursy sztabowe w Wiedniu, W 1878 w armii austriackiej - pułkownik ( 1905), generał- podporucznik 1910r. Od 1918 w Wojsku Polskim komendant szpitalu inwalidów we Lwowie.1921r., generał dywizji w stanie spoczynku.

Rittner Tadeusz – profesor prawa i minister oświaty w Wiedniu, pseud. Tomasz Czaszka – dramaturg, prozaik, krytyk teatralny. Urodził się 31 maja 1873 we Lwowie, zmarł 19 czerwca 1921 w Bad Gastein. Polski dramat społeczno-obyczajowy rozwijał się bujnie dopiero po 1863 roku, później w na przełomie XIX i XX wieku. Zapolska, Rittner, Perzyński – pochodzili z Galicji. Galicja częścią państwa konstytucyjnego. Ciężkość życia politycznego przeniesiona z Lwowa do Wiednia – aby dostać się do Wiednia, można było „dać się wybrać na posła”(magnaci), reszcie zostawała albo kariera urzędnicza albo osiągnięcia na polu nauki. Jego rodzina była pochodzenia niemieckiego, ale w pokoleniu ojca już całkowicie spolonizowana. Ojciec był wysokim urzędnikiem państwowym, profesorem prawa kościelnego, rektorem Uniwersytetu Lwowskiego, członkiem Rady Szkolnej Krajowej, ministrem oświaty w Wiedniu. Rdzennym językiem Rittnera był polski, ale niemieckiego wyuczył się tak doskonale, że praktycznie był pisarzem dwujęzycznym. Od 11. roku życia mieszkał i kształcił się w Wiedniu. Skończył prawo i zgodnie z rodzinną tradycją rozpoczął karierę urzędnika państwowego. Osiągnął wysokie stanowisko jako Hofsekretar Ministerstwa Wyznań i Oświecenia. Uważał się za Polaka, często przyjeżdżał do Galicji, po I wojnie światowej wybrał obywatelstwo polskie. Był jednak mocno wrośnięty w kulturę i atmosferę secesyjnego Wiednia. W 1920 zamieszkał w Warszawie, ale już dwa miesiące później wrócił do Austrii. Jednym z powodów była konieczność podtrzymywania chronicznie słabego zdrowia w górskich kurortach. W jednym z nich zmarł, mając zaledwie 48 lat.

Szaszkiewicz Markijan (Szaszkewycz),– (ur. 6 listopada 1811 w Podlesiu zm. 7 czerwca 1843 w Nowosiółkach - ukraiński poeta ruski, pisarz, duchowny greckokatolicki Jeden z twórców ruchu literackiego znanego jako Ruska Trójca, który odegrał kluczową rolę w procesie nabywania ukraińskiej świadomości narodowej przez Rusinów galicyjskich. Jako pierwszy zaczął tworzyć utwory poetyckie w ludowym języku ruskim, jak również tworzyć w tym języku teksty teoretycznoliterackie i etnograficzne. Był synem kapłana greckokatolickiego, Semena Szaszkewycza. Dzieciństwo spędził we wsi Kniaże, gdzie jego ojciec służył w miejscowej cerkwi. Edukację na poziomie podstawowym zdobywał początkowo w domu, później zaś w szkole w Złoczowie. Następnie ukończył gimnazjum w Brzeżanach. Już w dzieciństwie zainteresował się ruską kulturą ludową i zaczął tworzyć pierwsze wiersze.

Smochowicz W. (Witalis Smochowskij) – dyrektor teatru we Lwowie,

Szymonowicz G.– arcybiskup ormiański we Lwowie,

gen. Goroszkiewicz Kazimierz Andrzej (ur. 3 marca 1867 w Bajmakach w pow. złoczowskim, zm. 12 grudnia 1942 w Tobolsku) – podpułkownik piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii oraz tytularny generał dywizji Wojska Polskiego. Odznaczony Orderem Virtuti Militari. Był synem Mikołaja, dzierżawcy majątku i właściciela folwarku, i Kamili z Babireckich. W 1888 ukończył gimnazjum w Brzeżanach i rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 1889-1890 odbył jednoroczną służbę wojskową i uzyskał stopień podporucznika rezerwy. W 1895 został powołany do zawodowej służby wojskowej, którą pełnił w garnizonie Lwów i Rzeszów. Na początku I wojny światowej w stopniu kapitana dowodził kompanią, a pod jej koniec – pułkiem.

gen. Jasiński – Sas Aleksander Walenty (ur. 7 stycznia 1869 we Lwowie, zm. po 1934) - pułkownik kawalerii cesarskiej i królewskiej armii, tytularny generał brygady Wojska Polskiego. Syn Aleksandra i Marii z domu Krzywda. Ukończył gimnazjum we Lwowie, maturę zdał w Brzeżanach w 1886 roku. W tym samym roku rozpoczyna trwającą do 1918 roku służbę w austriackiej kawalerii. Kształcił się w Akademii Wojskowej w Wiedniu. Służył m.in. w 7 i 2 Pułku Ułanów Austro-Węgier, brał udział w I wojnie światowej.
gen. Jasiński Marian (ur. 25 listopada 1859 w Hajworonce na Podolu, zm. po 1939) - tytularny generał brygady Wojska Polskiego. W 1882 ukończył we Lwowie wydział filozofii. Służył w armii austriackiej. Po ukończeniu kursu oficerskiego w 1907 oficer Sztabu Generalnego. Pełnił także służbę na stanowiskach liniowych . W czasie I wojny światowej w Ministerstwie Wojny Austrii, m. in. w zespole redagującym regulaminy. 16 czerwca 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu pułkownika. Początkowo komendant Domu Inwalidów, potem komendant Korpusu Kadetów we Lwowie. Z dniem 1 października 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu tytularnego generała podporucznika. 26 października 1923 roku został zweryfikowany w stopniu tytularnego generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku. Osiadł we Lwowie, gdzie mieszkał do 1939. Dalsze losy nieznane.
Witold Goliński w Albumie – BRZEŻANY NA TAREJ POCZTÓWCE wymienia  też  (brak jednak źródeł): gen. Kolmer Juliana, dr Wisłockiego W. – kustosz Biblioteki Jagiellońskiej Krakowie,
gen. Strzeleckiego Z. Gimnazjum w Brzeżanach
gen. Tabaczyńskiego J, Gimnazjum w Brzeżanach
gen. Strockiego Antoniego
gen. Fabry Franciszeka


komentarze: 0