Raj - Posiadłość Potockich
2012.10.27 12:37:08Od Adama i Ewy
Choć Kniazin nazwał Brzeżany „rajem” prawdziwy raj był gdzie indziej – 2,5 km na południowy zachód od brzeżańskiego zamku. Leży tu wieś Raj. W XVII wieku w przepięknej okolicy otoczonej majestatycznymi lasami rodzina Sieniawskich zbudowała nieduży pałacyk myśliwski. Długo zastanawiano się nad nazwą tego miejsca, aż do dnia, kiedy na polowanie przyjechała tu młoda para tuż po ślubie. Był to książę Adam Sieniawski wraz ze swoją świeżo poślubioną małżonką – Ewą.
– Ty jesteś Adam, ja jestem Ewa, a to miejsce jest tak piękne jak raj – zawyrokowała świeżo upieczona pani Sieniawska. Nazwa przyległa już na wieki, do tego stopnia, że niewielka wieś, jaka otaczała pałacyk na przedwojennych mapach widniała właśnie jako Raj.
W XVII wieku w przepięknej okolicy otoczonej majestatycznymi lasami rodzina Sieniawskich zbudowała nieduży pałacyk myśliwski. Długo zastanawiano się nad nazwą tego miejsca, aż do dnia, kiedy na polowanie przyjechała tu młoda para tuż po ślubie. Był to książę Adam Sieniawski wraz ze swoją świeżo poślubioną małżonką – Ewą.
Kolejna z właścicielek Raju, Elżbieta z Lubomirskich Sieniawska, niewiasta tyleż światowa co i gospodarna stworzyła tu w drugiej połowie XVIII w. rzadkiej urody romantyczny park. Pełno tu było dorodnych drzew, spacerowych alejek, urokliwych mostków i fontann (do dziś stoi tu, uschnięty już co prawda, dorodny dąb nazwany imieniem Bohdana Chmielnickiego).
Drogę z Raju do Brzeżan kazała zaś obsadzić lipami
(niestety wycięto je w latach 70. XX w.).
Na obu jej końcach postawiono żelazne bramy, a klucze do nich mieli jedynie gospodarze zamku w Brzeżanach i pałacyku w Raju. Mieszkańcy wsi musieli do miasta dostawać się naokoło, pokonując wiele kilometrów przez pola (do publicznego użytku droga została oddana dopiero przez Austriaków).
Hrabia Potocki i włąściciel "Raju"
Izabela siostra hrabiego Jakuba Potockiego wyszła za trzeciego ordynata Łańcuta Romana Potockiego
Hrabia Potocki z pracownikami
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz