blog Romana Maćkówki

Tak nosiły się modne panie w XIX wieku

2013.06.16 14:05:29

Tak nosiły się modne panie w XIX wieku
Około roku 1883, aż po lata 90., nastąpił okres tzw. drugiej turniury, z jeszcze silniej zaakcentowanym podkładem pod coraz bardziej skomplikowane spiętrzenia materii. Na prostej, najczęściej plisowanej lub układanej spódnicy, umieszczano zamotaną wokół bioder tkaninę, poziomo udrapowaną lub opadającą nieregularnymi, rozkładającymi się wachlarzowato, fałdami. Te zwoje materiału były podpinane i ozdabiane rozmaitą, fabrycznie wytwarzaną pasmanterią: sznurami, wstążkami, frędzlami i koronkami. Górną część stanowił zwykle dopasowany, zapinany na drobne guziczki, żakiecik z wąskimi rękawami i rozszerzającą się na biodrach baskinką. Taki fason stał się prototypem damskiego kostiumu, wchodzącego właśnie w modę.

Zobacz, jak należało się ubierać, aby być modną w XIX w.

Na zdjęciu kobieta w tzw. pierwszej turniurze. Fot. Ignacy Krieger, ok. 1875 r. Odbitka współczesna ze szklanej kliszy.

Zdjęcia pochodzą ze zbiorów Muzeum Historycznego miasta Krakowa

Strojne, efektowne i eleganckie suknie. Fot. Awit Szubert, ok. 1880 r. Zdjęcia pochodzą ze zbiorów Muzeum Historycznego miasta Krakowa

Jadwiga Łuszczewska (ps. literacki Deotyma, 1834 -1908; polska poetka i powieściopisarka), w sukni balowej. Fot. Walery Rzewuski, 1881 r.

Caroline Bouch de Sanq w dwuczęściowej sukni, z turniurą. Fot. Stanisław Bizański, ok. 1885

Kobieta w "robe – princesse". Fot. Awit Szubert, ok. 1880 r. W 2. połowie lat 70-tych, ten fason był szczytem mody. Suknia księżniczki, skrojona jakby z jednego kawałka materiału, bez przecięcia w pasie, idealnie dopasowana zaszewkami w biuście, w talii i na biodrach, wymagała nieskazitelnej figury, którą elegantki starały się uzyskać za pomocą gorsetu o przedłużonym stanie. Suknia poszerzała się dopiero na wysokości kolan lub łydek i opadając w dół, tworzyła wąski, mocno wydłużony tren, tzw. ogon gołębia.

Dwuczęściowa suknia z turniurą. Fot. Walery Rzewuski, ok. 1885 r.

Antonina Hoffmann (polska aktorka teatralna, 1842-1897), w tzw. drugiej turniurze. Fot. Stanisław Bizański, ok. 1890 r.

Codzienna, zapewne wygodna suknia. Fot. Walery Rzewuski, ok. 1885 r.

Pani Skirlińska. Fot. Walery Rzewuski, ok. 1862-67

Pani Łempicka; na głowie czepek ozdobiony kwiatami, a naprzodzie sukni ozdobnik w kształcie wydłużonego serca z kokardą.

Hrabina Florencja Sołtykowa. Fot. Ignacy Mażek, 1861 r.

Księżna Leokadia Woroniecka. Uwagę przyciąga ozdobny łańcuszek przy kołnierzu. Na jego końcu zapewne przyczepiano zegarek. Fot. Ignacy Mażek, ok. 1961 r.